معنی سرخ سرک در لغت نامه دهخدا

نام مرغی است که سر او سرخ میباشد و او را بعربی حُمَّره خوانند. (برهان) (انجمن آرای ناصری)

معنی سرخ سرک در فرهنگ لغت هوشیار

یکی از گونه های سهره است

معنی سرخ سرک - جستجوی لغت در جدول جو

سرخ سرک

لغت نامه دهخدا

سرخ سرک

فرهنگ لغت هوشیار

سرخ رو

کسی که چهرۀ گلگون دارد، مقابل زردرو، کنایه از شاد، خوشحال، خوشدل، پیروز، کنایه از شرمنده و شرمسار

فرهنگ فارسی عمید

سرخ مرز

(سُ مَ)

بمعنی سرخ مرد که رستنیی باشد شبیه بستان افروز. (برهان) (آنندراج). نازک بدن. (جهانگیری). اسم فارسی آذان الغزال است. (تحفۀ حکیم مؤمن)

لغت نامه دهخدا

سرف سرف

(سُ سُ)

سرفان. سرفه کنان:
پیری مرا به زرگری افکند ای شگفت
بی گاه و دود زردم و همواره سرف سرف
زرگر فرونشاند کرف سیه به سیم
من باز برفشانم سیم سره به کرف.
کسایی مروزی

لغت نامه دهخدا

سره سره

(سَ رَ / رِ سَ رَ / رِ)

خوب خوب. نیک نیک: اکنون بنشینم سره سره نظر میکنم تا نغزیهای ترا ای اﷲ می بینم. (کتاب المعارف)

لغت نامه دهخدا

سرخ مرد

(سُ مَ)

نازک بدن است و آن رستنیی باشد که برگش به برگ بستان افروز ماند و ساق آن سرخ و خوش آینده بود. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) :
چه شک آنجا که آن سرخار شد پست
دمد گر سرخ مرد از خاک پیوست.
امیرخسرو دهلوی (از آنندراج).
سرخک. رجوع به سرخک شود

لغت نامه دهخدا

سرخس سرا

(سُ رَ سَ)

دهی از دهستان مشهدریزۀ میان ولایت باخرز بخش طیبات شهرستان مشهد. هوای آن معتدل. دارای 106 تن سکنه. آب آن از قنات و چشمه. محصول آن غلات، زیره، پنبه. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سنگ سرک

(سَ سَ رَ)

دهی است از دهستان راستوپی بخش مرادکوه شهرستان شاهی. دارای 380 تن سکنه است. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و مختصر گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

سرخ سر

(سُ سَ)

نام مرغی است که عرب آن را حمره نامند. (از ربنجنی)

لغت نامه دهخدا